Na izložbi u Salonu MSU 1971. gdine prvi put izlaže ovo delo kao i seriju priča - slika o Gvozdenu, izmišljenom junaku, predstavniku gastarbajtera, jugoslovena koji šezdesetih godina odlaze na privremeni rad u inostranstvo, najčešće u Nemačku. Sredinom šezdesetih, usled neuspeha ekonomske reforme građani Jugoslavije će se susresti sa porastom broja nezaposlenih, što dovodi do migracije više stotina jugoslovena u inostranstvo. Usled naglog porasta nemačke privrede posle Drugog svetskog rata, Zapadnoj Nemačkoj je bila potrebna radna snaga. Nemačka je 1968. godine zaključila sporazum sa Jugoslavijom. Jugosloveni i ostali narodi na privremenom radu će dobiti status gastarbajtera, i za njih će biti rezerviani najteži i najlošije plaćeni poslovi.

Popovićev Gvozden je običan čovek koji je izmešten iz svog prirodnog sociološkog I kulturnog okruženja i stavljen u drugi društveni kontekst. To je moderna satira o otuđenju, čoveku koji ne svojom željom, putuje u potrazi za boljim ekonomskim uslovima, boljim životom, i na tom putu se susreće sa nepoznatim, teškim okolnostima. Obradom, tada aktuelne teme gastarbajtera, umetnik ukazuje na socijalne problem posleratne generacije. To je jedinstven primer kritičkog ispitivanja konkretnih socioloških fenomena.