Slavko Perović je crnogorski političar. Najpoznatiji je kao suosnivač i bivši lider Liberalnog saveza Crne Gore (LSCG), liberalne političke partije koja se borila za nezavisnost Crne Gore tokom 1990-ih i početkom 2000-ih.

Perović je diplomirao na Pravnom fakultetu 1978. godine u Podgorici.  Kao student bio je aktivan u nekoliko društvenih projekata, uključujući časopis za mlade „Mi”, radio Cetinje i „ARS – Časopis za kulturu, umjetnost i nauku”. Perović bio član Saveza komunista Crne Gore i pripadao je mlađoj liberalnoj struji u partiji. Takođe je bio jedan od osnivača i predsednik izdavačke kuće „Književna opština Cetinje”. Motivacija za ulazak u izdavačku delatnost počivala je u njegovim interesovanjima za književnost, poeziju, i političke ideje u suprotnosti sa komunističkom ideologijom kao što je pitanje nacionalne politike.

Godina 1988. bila je ključna za Slavka Perovića. Nakon njegove odluke kao predsednika „Književne opštine Cetinje” da objavi knjigu „Etnogenezofobija” Sava Brkovića, Perović je smenjen sa te funkcije, kao i u uredništvu časopisa „ARS”. To je dovelo do zatvaranja „Književne opštine Cetinje”.

Zbog svog „nepodobnog” političkog angažmana, Slavko Perović je smenjen i sa funkcije Opštinskog javnog tužioca, koju je obavljao sve do skandala sa objavljivanjem „Etnogenezofobije”, a isključen je i iz Centralnog komiteta Saveza komunista Crne Gore.

Tokom 1990-ih, Perović je učestvovao u anti-ratnom pokretu i aktivno se suprotstavljao crnogorskoj umešanosti u jugoslovenske ratove.

Perović se povukao iz LSCG nakon 2002. godine i trenutno živi u Pragu, ali ostaje aktivno zainteresovan za političke događaje u Crnoj Gori.