Muhamed Pilav je rođen u Foči 1907. godine, gdje je završio osnovno školovanje, a u Sarajevu je završio Trgovačku školu. U Zagrebu je 1931. godine upisao Ekonomsko-trgovačku višu školu. U Zagrebu se priključio skupini antijugoslavenski nastrojenih studenata. Bio je tjelesni čuvar Mile Budaka (Budak je bio pisac, Ministar obrazovanja i vjera u Nezavisnoj državi Hrvatskoj). Pilav je tokom 30-ih godina dvadesetog stoljeća pripadao jednoj struji bosanskohercegovačkih Muslimana koji su podržavali Hrvatsku seljačku stranku (HSS) Vlatka Mačeka, a koji su oformili i Muslimanski ogranak HSS-a, koji je tokom izbora 1938. godine bio opozicija Jugoslavenskoj muslimanskoj organizaciji (JMO) Mehmeda Spahe.

Pilav je u emigraciju iz Jugoslavije otišao 1934. godine, ali se već 1937. godine, radi nesuglasica sa fašistima vratio u Foču. Po uspostavljanju ustaške vlasti bio je 1941. godine zatvoren u Jasenovcu i Gradiški, odakle se spašava bjegom. Od 1942. godine je u Austriji, u Beču. Ondje je boravio do 1946. godine kada je uhvaćen i isporučen Jugoslaviji, osuđen je na pet godina zatvora. Pobjegao je iz Jugoslavije 1953. godine, a 1954. godine ga nalazimo među Zulfikarpašićevim prijateljima. Jedan je od pokretača Bosanskih pogleda, za koje piše jedan tekst vezan za sudbinu Bošnjaka tokom Drugog svjetskog rata. Vodio je humanitarnu organizaciju ''Muslimanska socijalna služba'' (Moslimischer Sozialdienst) koja je djelovala u Beču. U Jugoslaviju se vratio 1977. godine. Umro je u Sarajevu 1999. Godine.