Časopis "Student" ima dugu tradiciju i važno mesto u srpskoj i jugoslovenskoj političkoj, društvenoj i kulturnoj istoriji. Prvi broj je izašao još 1937. godine, kao glasilo antifašističke omladine na Beogradskom univerzitetu. Tokom Drugog svetskog rata u Jugoslaviji list je prestao sa izlaženjem, da bi se prvi broj obnovljenog izdanja pojavio 1946. godine.
Najznačajniji period u istoriji "Studenta" bile su 1960-e i 1970-e godine, kada je „Student“ postao vodeći časopis univerzitetske omladine u Beogradu, ali i šire. To su decenije kada je časopis imao značajan društveno-politički uticaj. U to vreme, časopis "Student" je imao zapažen tiraž od nekoliko desetina hiljada primeraka (tokom 1968. i do 50 000 primeraka), i postao je jedan od najčitanijih listova. Glavne teme su se bavile studentskim standardom i svakodnevnim problemima, ali i uslovima života drugih slojeva stanovništva, kao i "konkretnim manipulacijama javnošću i određenim pojavama nasilnog ograničavanja demokratije". (N. Popov, 2008, Društveni sukobi, 234). List je imao i svoju emancipatorsku ulogu, kako su to videli neki od njegovih dugogodišnjih saradnika. "Uz nastojanje da objavljeni prilozi doprinesu objektivnoj obaveštenosti čitalaca i podizanju njihovog obrazovnog nivoa, posebno je negovano kritičko i samostalno mišljenje. U tom smislu, pažnju kasnijih istraživača verovatno će privući veći broj filozofskih, socioloških i književnih ogleda". (N. Popov, 2008, Društveni sukobi, 235).
U važnim i prelomnim momentima, poput 1968. godine, časopis "Student" pokazao se kao važno, a ujedno i za vlast problematično glasilo. Tako se posle završetka studentske pobune "Student" našao u nemilosti, a njegova celokupna redakcija je bila raspuštena. Sledeći broj izašao je tek 15. oktobra 1968., sa mesec dana zakašnjenja u odnosu na redovno izlaženje, i to sa promenjenom uređivačkom politikom. To ipak nije bilo dovoljno, pa se novi udar na "Student" desio krajem 1969. godine, kada je ponovo došlo do raspuštanja redakcije (više kod featured item).
Alija Hodžić, jedan od urednika "Studenta", kaže o vremenu dok je radio za ovaj list: Rad u "Studentu" je, mada naporan, bio sasvim ugodan, jer su članovi redakcije i širi krug saradnika bili vrlo motivirani, vrlo zaineresirani za pravljenje jednog u danim uslovima, slobodnog studentskog lista kojemu je bila sprečena distribucija kroz postojeću mrežu (tiraž je bio, zavisno od pojedinog broja, između 45.000 i 50.000) i koji je do svojih čitalaca (osim 3.000 pretplatnika) dolazio na beogradskim trotoarima i u beogradskim kafanama. Pokušaj da na isti način dođemo do čitalaca u Zagrebu, Sarajevu, Novom Sadu i Nišu bio je onemogućen. U Zagrebu je, uzvikujući na glavnom gradskom trgu naslove iz "Studenta", naš kolporter bio uhapšen i zatvorski prekršajno kažnjen.”
Tokom 1970-ih "Student" je nastavio da okuplja kritički nastrojenu omladinu, zbog čega je više puta bio zabranjivan. List je tokom dužeg vremena svog postojanja bio naklonjen levičarskim gotovo anarhističkim konceptima. Časopis je imao prekid u izlaženju tokom 1990ih, da bi kasnije nastavio da izlazi i danas se može čitati samo u elektronskoj formi. Danas je „Student“ izgubio od svog ranijeg značaja i prestiža i nema gotovo nikakav uticaj među savremenom omladinom.
Istoriju lista "Student" obeležila je i serija zabrana. Neke od važnijih bile su zabrane tri od pet vanrednih brojeva izašlih u junu 1968., pri čemu su zabranjena prva dva broja bile privremene i one su kasnije skinute, tako da su ovi brojevi danas dostupni za istraživače (to se odnosi na brojeve od 4. i 8. juna). To nije slučaj sa vanrednim brojem 5, izašlim 25. juna 1968., koji je ostao trajno zabranjen i danas ne čini deo zbirke.
Sledeća serija zabrana desila se 1971. godine, kada počinje pojačavanje represije u Jugoslaviji koja će rezultirati u narednim godinama čitavom serijom zabrana i čak hapšenjima umetnika. Prvi broj u 1971. koji je bio zabranjen bio je onaj iz 30. aprila, i to "zbog širenja lažnih i alarmantnih vesti koje mogu dovesti do uznemirenja građana"; zatim, zabranjen je broj od 24. avgusta i to zbog, ironično, tematskog broja posvećenog zabranama; broj iz 24. novembra zabranjen je zbog objave diskusije sa Skupštine saveza studenata na kojoj su se čuli kritički tonovi i zbog prenošenja teksta iz ljubljanje "Tribune" u kome se navodno vređao lik i delo J.B.Tita (S. Popović, 2003, Poslednja instanca 1, 142), a u decembru broj posvećen andergraund kulturi zbog jednog pisma koje je tumačeno kao uvreda dostojanstva predsednika Tita. (Vučetić, 2016, Monopol na istinu, 64-65). Naredne godine privremeno je zabranjen "Student" br. 21 1972., zbog izazivanja uznemirenja građana." (S. Popović, 2003, Poslednja instanca 1, 262) Početkom 1980-ih broj zabrana se smanjio, ali su se one sporadično dešavale i to u vidu pritiska na redakciju da izbace tekstova npr. o studentskom standardu, jer bi mogli da "uznemire beogradsku javnost", - u pitanju je bio br. 21-22. 1984. Jedna od poslednjih zabrana je ona iz 1989. godine i to zbog teksta "Mahinacije Predsedništva SFRJ" (br. 3). (S. Cvetković, K. Niklić, Đ. tripković, 2010, Bela kniga 1984, str. 274-278).
Danas se svi dostupni brojevi čuvaju u dve institucije – Narodnoj biblioteci Srbije i Univerzitetskoj biblioteci u Beogradu. U obe institucije se ne radi o zasebnim kolekcijama, već o delu periodike. Novine su dostupne svim istraživačima. Važno je napomenuti da su neki brojevi u većoj meri oštećeni (isečene su naslovne strane ili pojedini članci), pa se preporučuje istraživanje u obe biblioteke, jer neki oštećeni brojevi u Narodnoj biblioteci (poput onih iz juna 1968.) u Univerzitetskoj biblioteci su u potpunosti očuvani.
